HISTORIA ZNACZKA
- Ojczyzną wydania pierwszego znaczka pocztowego na
świecie jest Wielka Brytania.
- W dniu 6 maja 1840 roku wprowadzono do obiegu znaczek
o nominale jednego pensa, w kolorze czarnym, przedstawiający
podobiznę królowej Wiktorii. Profil twarzy królowej
na znaczkach nie zmieniał się przez 60 lat, a ukazało
się w tym czasie ponad sto znaczków.
- Inicjatorem wprowadzenia pierwszego znaczka był
urzędnik brytyjskiej poczty Rowland Hill. W setną
rocznicę jego śmierci Poczta Polska wydała w 1979
r. znaczek o nominale 6,- zł. nr katalogowy - 2494.
- Pierwszy znaczek wprowadzony w ramach wielkiej
reformy poczty brytyjskiej służył do uiszczenia opłaty
za doręczenie listu z góry przez nadawcę wbrew dotychczasowym
zasadom pobierania opłat od adresatów. Jednocześnie
stanowił jednolitą opłatę za list do pół uncji wagi
bez względu na odległość miejsca przeznaczenia na
terenie kraju. Wprowadzone wówczas innowacyjne zasady
do dzisiaj są szeroko stosowane na świecie.
- Wielka Brytania jest jedynym krajem na świecie,
na którego znaczkach nigdy nie podawano nazwy państwa.
Znakiem identyfikującym był zawsze przedstawiony na
znaczku wizerunek osoby panującej.
- Już pierwsze znaczki świata, czarna pensówka z
6 maja i niebieska dwupensówka z 8 maja 1840 r. miały
zabezpieczenia przed ewentualnym fałszowaniem. Do
produkcji znaczków użyto papieru ze znakiem wodnym.
Na rysunku znaczka drukowanego w technice stalorytniczej
umieszczono trudne do naśladownictwa ornamenty. W
dolnych narożach znaczka umieszczono litery. Zestaw
liter był niepowtarzalny w całym arkuszu drukarskim
zawierającym 240 sztuk znaczków.
- Pierwsze znaczki pocztowe na ziemiach polskich
pojawiły się w 1850 r. Były to znaczki państw zaborczych,
Austrii i Prus.
- Pierwszy polski znaczek pocztowy wprowadzono do
obiegu 1 stycznia 1860 r. Cyrkularzem nr 13 Zarządu
Okręgu Pocztowego Królestwa Polskiego z 14 grudnia
1859 r. Zastąpił on będące w obiegu od 13 stycznia
1858 r. znaczki rosyjskie.
- Pierwszy polski znaczek pocztowy - przedstawiający
herb Królestwa Polskiego - przeznaczony był do frankowania
listów kursujących wewnątrz Królestwa oraz listów
wysyłanych do Rosji. Listy zagraniczne były opłacane
gotówką. Znaczek został wycofany z obiegu 13 kwietnia
1865 r. a na jego miejsce wprowadzono ponownie znaczki
rosyjskie.
- Reprodukcję pierwszego polskiego znaczka Poczta
Polska przedstawiła na następujących znaczkach: nr
katalogowy - 1007 z 1960 r.; nr 1033 z 1960 r.; nr
2494 z 1979 r.; oraz na znaczku w formie bloku nr
katalogowy - 96 z roku 1990.
- Wraz z pojawieniem się znaczków pocztowych znaleźli
się pierwsi entuzjaści i wielbiciele skromnego skrawka
papieru. Dzięki nim zachowały się unikalne listy z
pierwszymi znaczkami. Pierwszymi kolekcjonerami byli
twórcy znaczków, projektanci i rytownicy, a następnie
księgarze, którzy z czasem rozwinęli handel znaczkami,
albumami i katalogami.
- Pierwsze stowarzyszenie zrzeszające zbieraczy znaczków
pocztowych powstało w 1865 r. we Francji. Jednym z
założycieli stowarzyszenia i pierwszym jego prezesem
był zbieracz francuski Georges Herpin, twórca słowa
"filatelia". Utworzył je od dwóch greckich
wyrazów "philein - lubić i "ateles"
- wolny od opłaty.
Pierwsze polskie stowarzyszenie filatelistów pod nazwą
"Polski Klub Filatelistów", powstało 6 stycznia
1893 r. Z okazji stulecia polskiego ruchu filatelistycznego
Poczta Polska wydała znaczek nr katalogowy - 3277.
3277 |
- Działający obecnie Polski Związek Filatelistów
( PZF ) powstał w 1950 r. PZF jest członkiem Międzynarodowej
Federacji Filatelistyki ( FIP ) i Europejskiej Federacji
Stowarzyszeń Filatelistycznych ( FEPA ).
Celem PZF jest m.in.:
1. Rozwijanie filatelistyki w kraju i upowszechnianie
polskich znaczków pocztowych za granicą;
2. Popularyzacja i kształtowanie wiedzy fachowej wśród
członków związku;
3. Doskonalenie metod i sposobów kolekcjonerstwa znaczków
pocztowych.
|